شاید یکی از بزرگ‌ترین اشتباهات تاریخی جمهوری اسلامی، ایجاد تنش در روابط خود با عربستان سعودی بود. حمله نیروهای علی خامنه‌ای به سفارت این کشور، روابط ریاض و تهران را به گونه‌ای تخریب کرد که بازسازی آن در دوره جمهوری اسلامی بسیار بعید به نظر می‌رسد.
ولیعهد عربستان سعودی در بعُد داخلی با هوشمندی هرچه تمام‌تر دست به اصلاحاتی فراگیر در کشور خود زده و نشان داده است به «سند چشم‌انداز ۲۰۳۰» خود پایبندی فراوانی دارد. پادشاهی سعودی با سرمایه‌گذاری در بخش‌های انرژی، حمل‌ونقل و زیرساخت‌های شهری و البته توجه به آزادی‌های شهروندان خود، افقی نو را در برابر این کشور ثروتمند گشوده است
اما در بعُد بین‌المللی عربستان سعودی توجه ویژه‌ای به ایجاد روابط و تعامل گسترده با اسرائیل دارد. این کشور نفت‌خیز به این نتیجه رسیده است که مشکلات از راه دشمنی حل نخواهد شد، بلکه می‌توان متمدنانه و از راه دیپلماسی به حل مشکلات کمک و با توسعه تعاملات سیاسی و اقتصادی با اسرائیل منافع اعراب را محقق کرد
بن سلمان کاملاً آگاه است که در انزوای اقتصادی جمهوری اسلامی می‌تواند جای پای کشورش را در نقاط مختلف خاورمیانه و شرق آسیا محکم کند. سرمایه‌گذاری ۲۰ میلیارد دلاری در پاکستان، امضای تفاهم‌نامه برای خرید بخشی از سهام مجتمع پالایش و پتروشیمی «راتناگیری» هند و امضای تفاهم‌نامه با شرکت «نورنیکوی» چین برای ساخت یک پالایشگاه و پتروشیمی از اقدام‌های قابل توجه بن سلمان در سال‌های اخیر است. این تفاهم‌نامه‌ها که تبلور نفوذ پادشاهی سعودی در سطح بین‌الملل محسوب می‌شود، می‌تواند یک زنگ خطر برای جمهوری اسلامی باشد
در واقع ایالات‌متحده آمریکا، جمهوری اسلامی را با تحریم‌ها به غل‌وزنجیر کشیده و ولیعهد عربستان سعودی در حال استفاده هوشمندانه از این فرصت ارزشمند است تا نفوذ اقتصادی و سیاسی خود را در سرتاسر آسیا گسترش دهد
رهبر جمهوری اسلامی و سپاه پاسداران هرقدر منابع مادی و انسانی خود را در کشورهای سوریه، عراق، یمن، فلسطین و لبنان به فرسایش و نیستی می‌کشانند، عربستان سعودی با راهبرد مبتنی بر منافع ملی، در پی کسب قدرت اقتصادی بیشتر برای حکومت و شهروندان خودش است.
از سوی دیگر، پادشاه سعودی به این نتیجه رسیده است که دیگر نمی‌توان با جمهوری اسلامی کنار آمد. عربستان سعودی پس از اشغال سفارتش در تهران از ماهیت، اهداف و آرمان‌های این رژیم آگاهی کاملی یافته و در اتاق فکر خود به این اجماع رسیده است که در روابط بین‌المللی‌اش نباید رژیم ایران را به حساب آورد
این در حالی است که جمهوری اسلامی می‌توانست از راه دیپلماسی و با حُسن نیت به روابط خود با عربستان سعودی ادامه دهد و در تعامل با این کشور ثروتمند، منافع خود را پیگیری کند؛ اما جمهوری اسلامی بنا را بر شیعه گستری، نفرت پراکنی و جنگ‌های نیابتی گذاشت تا قدرتمندترین کشور خاورمیانه را به دشمن درجه‌یک خود تبدیل کند
عربستان سعودی (در شرایط عادی و غیرکرونایی) روزانه بالای ۱۰ میلیون بشکه نفت صادر می‌کند و آن‌قدر دستش در کنترل بازار انرژی باز است که می‌تواند خلأ نفت ایران را پر کند. این کشور روزانه ۸۰۰ هزار بشکه نفت خام به هند (مشتری بزرگ ایران) ارسال می‌کند و سوپر نفت‌کش‌هایش در سراسر اقیانوس‌ها و دریاها در حال توزیع نفت و محصولات پالایشگاهی هستند.
از سوی دیگر، اسرائیل و عربستان به دلیل سیاست‌های مخرب جمهوری اسلامی در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند و این رژیم را دشمن مشترک خود می‌دانند. همه معادلات به ضرر جمهوری اسلامی در حال تغییر است و اگر روند کنونی ادامه پیدا کند، یک ائتلاف سیاسی، نظامی و اقتصادی در منطقه علیه جمهوری اسلامی شکل خواهد گرفت
