دونالد ترامپ: ایران باید شرح کاملی از آن چه بر سر باب لوینسون آمده است را ارائه دهد
رابرت (باب) لوینسون، شهروند آمریکایی است که از حدود سیزده سال پیش در ایران ناپدید شده است اما خانواده وی روز چهارشنبه ششم فروردین خبر مرگ او را در ایران در فضای مجازی منتشر کردند
این خبر به این شکل در صفحه فیس بوک منتشر شد
امروز با دلی آکنده از اندوه خبر دردناک درگذشت رابرت لوینسون، بزرگ خاندان‌مان، را به آگاهی‌تان می‌رسانیم. ما به تازگی اطلاعاتی را از مقامات رسمی ایالات متحده دریافت کرده‌ایم که موجب شده است، هم آنها و هم خود ما، به این نتیجه برسیم که همسر و پدر عزیزمان، در حالی که در ایران زندانی بود، درگذشته است. ما از زمان و چگونگی درگذشت او اطلاعی نداریم و تنها این را می‌دانیم که این حادثه پیش از همه‌گیری کووید۱۹ روی داده است. توصیف رنج ما غیرممکن است. خانواده ما باید باقیمانده زندگی خود را بدون خارق‌العاده‌ترین مردی که ما می‌شناختیم بگذرانند، و این واقعیت تازه‌ای است که برای‌مان غیرقابل تصور است. نوه‌های او هرگز او را نخواهند دید. آنها فقط او را از داستان‌هایی که ما درباره او برای‌شان تعریف می‌کنیم، خواهند شناخت. اگر اقدامات بی رحمانه و سنگدلانه رژیم ایران نبود، رابرت لوینسون امروز زنده و در خانه کنار ما می‌بود. ما سیزده سال منتظر پاسخ بوده‌ایم. سیزده سال از زمانی که برای واپسین بار او را دیدیم یا با او تماسی داشتیم گذشته است. این که چگونه افرادی که در ایران مسئولیت دارند می‌توانند در حق یک انسان چنین کنند و در تمام این مدت هم به جهان دروغ بگویند برای ما غیرقابل درک است. آنها یک شهروند خارجی را ربودند و او را از هرگونه حقوق بنیادین انسانی محروم کردند، و دستان آنها به خون او آغشته است. باب لوینسون می‌بایست واپسین لحظات زندگی‌اش را در میان اعضای خانواده‌اش و برخوردار از عشقی که همه ما نسبت به او می‌ورزیم، سپری می‌کرد. اما او هزاران مایل دورتر، در تنهایی و اسارت و در رنجی باورنکردنی جان سپرد. هنوز پیکر او به ما تحویل داده نشده است تا به طرزی شایسته به خاک سپرده شود. ما حتی نمی‌دانیم که پیکر او چه زمانی به ما تحویل داده خواهد شد و آیا اصلا این اتفاق خواهد افتاد یا نه. این دقیقا مصداق بی‌رحمی است. کسانی که مسئول آن چه بر سر باب لوینسون آمد هستند، از جمله آنها که در دولت ایالات متحده سالیان سال و بارهای پیاپی او را جا گذاشتند [و به حال خودش رها کردند]، سرانجام به خاطر کرده‌شان کیفر خواهند شد. ما تا زمانی که زنده‌ایم تلاش می‌کنیم که اطمینان یابیم این امر [کیفر شدن مقصران] محقق شود و رژیم ایران باید این را بداند که ما جایی نخواهیم رفت [و کوتاه نخواهیم آمد]. ما از مقامات رسمی دولت ایالات متحده و مقامات رسمی سراسر جهان می‌خواهیم که به اعمال فشار بر رژیم ایران برای بازگشت باب [لوینسون] ادامه دهند و اطمینان پیدا کنند که آن دسته از مقامات رسمی ایران که در این امر دست داشته‌اند، پاسخگو قرار خواهند گرفت. و اما خطاب به شما – شما هزاران انسانی که باب لوینسون را می‌شناختید و یا در مدتی که این مصیبت سهمگین ادامه داشت از خانواده ما پشتیبانی کرده‌اید – [می‌گوییم که] ما می‌دانیم شما نیز با ما سوگواری می‌کنید. زبان ما از بیان مراتب سپاسگزاری‌مان از بابت مهرورزی‌تان و از این بابت که همیشه و در همه حال در امور بزرگ و کوچک در کنارمان بودید، قاصر است. به خاطر شیوع بیماری کووید۱۹ ما در آینده و در زمانی که ایمن باشد، مراسم یادبودی را برگزار خواهیم کرد. ما زمان و مکان آن را به آگاهی‌تان خواهیم رساند. ما از پرزیدنت ترامپ و اعضای کابینه او – شامل رابرت سی. اوبرایان، مشاور امنیت ملی؛ مایکل پمپئو، وزیر خارجه؛ ریچارد گرنل، کفیل ریاست اداره اطلاعات ملی؛ جینا هسپل، رئیس سازمان سیا (سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا)؛ و کریستوفر ری، رئیس اف‌بی‌آی (اداره تحقیقات فدرال آمریکا) – و کارمندان‌شان که هر چه در توان داشتند انجام دادند تا بلکه خانواده ما دوباره کامل شود، صمیمانه سپاسگزاری می‌کنیم. خانواده ما همچنین مایل است از تد دویچ، عضو مجلس نمایندگان، سناتور بیل نلسون، سناتور مارکو روبیو، و سناتور باب منندز، و کارمندان‌شان، که از همه طرق ممکن برای باب لوینسون جنگیدند، تشکر کند. و اما خطاب به آن دسته از مردان و زنان عضو اف‌بی‌آی که تمام توان‌شان را برای بازگرداندن پدر و همسرمان به خانه انجام دادند – چه آنها که هم‌اکنون کار می‌کنند و چه بازنشسته‌ها – [می‌گوییم که] ما می‌دانیم که شما نیز همراه با ما سوگوار هستید. یافتن باب لوینسون برای صدها تن از ماموران و افراد دیگری که طی سال‌ها روی این پرونده کار کرده‌اند، به منزله یک ماموریت شخصی بود. زبان ما از بیان مراتب قدردانی‌مان عاجز است. او تا ابد یکی از اعضای اف‌بی‌آی خواهد بود. باب لوینسون به راستی فردی خارق العاده بود – او بهترین همسر، بهترین پدر، بهترین برادر، بهترین پدربزرگ، و بهترین دوستی بود که هر کسی ممکن است آرزویش را داشته باشد. او یک قهرمان آمریکایی بود – یک میهن‌پرست واقعی، و دلسوزی و مهربانی او حد و مرز نداشت. ما دلتنگ خون‌گرمی، شوخ‌طبعی، و خردمندی او خواهیم شد؛ اما بیش از هر چیز دل‌مان برای عشق ژرف و بی‌قید و‌شرطی که به تک تک ما می‌ورزید، تنگ خواهد شد. او هرگز فراموش نخواهد شد – و ما از این بابت اطمینان حاصل خواهیم کرد
این بیانیه از سوی کریستین، سوزان، استفانی، سارا، دنیل، دیوید، سامانتا، و داگلاس، و تمامی اعضای خاندان لوینسون می باشد
