تلاش رژیم در جهت استفاده از محمد خاتمی در مسیر تقویت قطب مخالف و فعال سازی سوپاپ اطمینان
پس از گذشت ۶ ماه از بازداشت و شکنجه معترضان آبان ماه در بازداشتگاه های مخوف جمهوری اسلامی محمد خاتمی، رییس جمهور اسبق رژیم اسلامی با انتشار ویدئویی در تلاش بود تا پیامی در خلاف جهت جریان قالب در ایران منتشر کند اما این پیام نه تنها موجب بهبود شرایط اصلاح طلبان از راس حکومت تا لایه های زیرین جامعه نشد بلکه با انتقاد و واکنش شدید گروه های مردمی نیز مواجه گردید
محمد خاتمی در پیام خود گفت: مردم برای ابراز نارضایتی میل به خشونت پیدا می‌کنند و حکومت به خشونت متقابل متوسل می‌شود. سرمایه اجتماعی ما به شدت ضعیف شده است و نخبگان جامعه ما، کارآفرینان جامعه ما، زنان ما، مردان ما نوعی نارضایتی دارند
وی افزود: نارضایتی ناامیدی ایجا می‌کند، ناامیدی بی‌اعتمادی ایجاد می‌کند، بی‌اعتمادی که ایجاد شد کم‌کم جامعه میل به خشونت برای ابراز نارضایتی و رهایی از آن ناامیدی پیدا می‌کند و حکومت هم ممکن است به خشونت متقابل متوسل شود و یک چرخه ایجاد می‌شود؛ خشونت مردم که البته دشمنان هم به آن دامن می‌زنند و خشونت متقابل حکومت و این سبب افزایش خشونت در هر دو طرف می‌شود
این درصورتی است که هم پیمانان محمد خاتمی همچون حسن روحانی در جریان اعتراضات سراسری آبان ماه به صراحت از کشتار معترضان سخن گفتند.به طوری که عبدالرضا رحمانی فضلی، وزیر کشوردر این مورد گفت: بحث تغییر قیمت بنزین، یک رویداد بزرگ بود و همه مراحل تصمیم سازی و تصمیم گیری درباره این موضوع در حوزه نظام و حاکمیت اتفاق افتاد و اجرای همه ابعاد آن نیز با نظارت کامل در سلسله مراتب نظام و حاکمیت، انجام شد» هرچند آنچه رخ داد، برای همه ما حادثه غم انگیزی بود
رژیم ایران در تلاش است تا این بار با حضور محمد خاتمی در عرصه سیاست خود را در حاشیه امن قرار دهد. اما محمد خاتمی در مورد برنامه حضور مجددش چنین گفته است: من سه چهارسال پیش از سر خیرخواهی مساله آشتی ملی را مطرح کردم. منی که هیچ نگاهی به قدرت ندارم و نخواهم داشت و یک ذره دلم برای قدرت تنگ نشده و فقط و فقط خدایم شاهد است برای این مملکت، برای نظام و مردم آنچه به نظرم خیر می‌آید، مطرح می‌کنم و گفتم آشتی ملی که مورد اعتراض هم قرار گرفت
ما مشکلات بزرگی داریم، خواه آن را بپوشانیم، خواه آن را ابراز کنیم. وضع اقتصاد ما وضع بدی است، فاصله طبقاتی ما در جامعه بیشتر شده است. منابع ما کاهش و هزینه‌های افزایش پیدا کرده است. اینها را نمی توانیم بپوشانیم. اگر هم بپوشانیم واقعیت کار خودش را می‌کند
