چیزی دردناک‌تر از این نیست که در وطن خودت باشی و به حسابت نیاورند؛ این داستان ده‌ها هزار کودک بی شناسنامه در بلوچستان و ماجرای ۲۲ شهروند بلوچ در سمنان است که اخیراً به پاکستان دیپورت شدند ولی این کشور حاضر به پذیرش آن‌ها نشد
عده زیادی از شهروندان بلوچ به دلیل بی‌قانونی حاکم بر ایران سال‌های متمادی است که در شهر و دیارشان هیچ اوراق هویتی ندارند و نمی‌توانند ثابت کنند اهل این آب‌وخاک هستند؛ شهروندانی که در وطن خودشان زندگی می‌کنند اما به خاطر نداشتن شناسنامه ایرانی به حساب نمی‌آیند
تلخی قصه بی‌هویتی شهروندان اهل سنت بلوچ وقتی بیشتر می‌شود که این خبر را بخونیم: ۲۲ شهروند بلوچ در سمنان به دلیل نداشتن اوراق هویتی روز شنبه دهم آبان بازداشت و برای اخراج از کشور به نقطه صفر مرزی پاکستان منقل شدند
این ۲۲ شهروند بلوچ پس از اینکه به نقطه صفر مرزی در سیستان و بلوچستان برده می‌شوند، نیروهای مرزبانی پاکستان از پذیرش آن‌ها امتناع و به مقامات ایران اعلام می‌کنند که این افراد پاکستانی نیستند و بهتر است که به وطنشان برگردند؛ مسئله‌ای که ثابت می‌کند این شهروندان اهل ایران هستند
حالا این ۲۲ شهروند بلوچ بیش از بیست روز است که در اردوگاه «سفید سنگ» زاهدان بدون امکانات مناسب بهداشتی در شرایط اپیدمی کرونا نگهداری می‌شوند که برخی از آن‌ها را کودکان تشکیل می‌دهند
این شهروندان بلوچ سال‌ها ساکن سمنان بوده‌اند و بارها برای تشکیل پرونده برای دریافت تابعیت ایران تلاش کردند؛ اما به دلیل رفتار غیرانسانی حکومت از حقوق قانونی خود از جمله شناسنامه و کارت ملی محروم مانده‌اند
