با وجود انتقادها و اعتراض‌های گسترده مردم و چهره‌های شاخص در ایران به قرارداد ۲۵ ساله ایران با چین، مسئولان جمهوری اسلامی همچنان برای ایجاد رابطه‌ای یک‌طرفه و استثماری با این کشور کمونیستی به خود می‌بالند
محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه رژیم ایران به تازگی در گفت‌وگو با روزنامه «کار و کارگر» به این قرارداد ذلت‌بار اشاره کرده و گفته است: افتخار می‌کنم با قدرت اول اقتصادی دنیا ظرف چند سال آینده قرارداد بسته‌ام و خواهان داشتن رابطه‌ای جامع با همه بازیگران منطقه‌ای و جهان از جمله اروپا و روسیه هستم
دو نکته مهم را می‌توان از این اظهارات ظریف برداشت کرد؛ نخست اینکه او در این مصاحبه صراحتاً بر نقش اصلی خود در انعقاد قرارداد استثماری با چین اذعان کرده و دوم اینکه علاقه وافری به داشتن چنین رابطه‌ای با روسیه نشان داده است
ظریف در مصاحبه‌اش با به کار بردن این جمله که «افتخار می‌کنم با قدرت اول اقتصادی دنیا ظرف چند سال آینده قرارداد بسته‌ام» برای همه روشن ساخته که او مأمور اصلی علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی برای امضای قرارداد ۲۵ ساله است؛ قراردادی که به گفته صاحب‌نظران کاملاً یک‌طرفه است و در صورت اجرای مفاد آن، استقلال و حاکمیت ایران زیر سؤال خواهد رفت
اما درباره نکته دومِ این بخش مصاحبه ظریف می‌توان گفت جمهوری اسلامی آگاه است که امضای قرارداد ۲۵ ساله با چین سبب خشم روسیه خواهد شد و اگر به این کشور باج ندهد، حمایت ولادیمیر پوتین را از دست خواهد داد؛ چه‌بسا همین حالا هم پوتین از رژیم ایران عصبانی است و این عصبانیت را با تحقیر کردن محمدجواد ظریف در سفر به مسکو نشان داده است
ظریف که خود را سردار دیپلماسی ایران می‌داند، طی ماه‌های گذشته به منظور دیدار با پوتین سه بار به روسیه سفر کرده و رئیس‌جمهوری این کشور حداقل دوبار او را به حضور نپذیرفته است. بسیاری از تحلیلگران سیاسی بر این باورند که این حرکت تحقیرآمیز نشان‌دهنده عصبانیت پوتین از قرارداد ۲۵ ساله است
بنابراین، جمهوری اسلامی چاره‌ای ندارد جز اینکه به دیگر ارباب خود یعنی روسیه هم باج بدهد تا دیکتاتور این کشور در بزنگاه‌های سیاسی به دادش برسد. اول مرداد امسال که ظریف به روسیه رفته بود در توئیتی نوشت «در مسکو، پیام مهمی را به رئیس‌جمهور پوتین ارائه کردم
شاید مضمون این پیام که از طرف علی خامنه به مسکو برده شده، این است: آقای پوتین! پس از چین نوبت به تو هم می‌رسد؛ نگران نباش
